obliczyć trajektorię lotu znajdowanych obiektów. Gdy którekolwiek obserwatorium na Ziemi zauważy nową asteroidę, ustawia swój teleskop tak, by przez kilka dni ją śledzić. Pozwala to wyznaczyć kierunek, prędkość i masę obiektu, a na tej podstawie komputery mogą wykonać symulację jego lotu przez następnych sto lat. <br>Jeśli z obliczeń wynika, że asteroida przyleci w okolice Ziemi bliżej niż na 300 tys. km (odległość między naszą planetą a Księżycem), zaczyna się dokładniejsze śledzenie. Obiekt wciągany jest na listę potencjalnie niebezpiecznych i przypisywana mu jest wartość opisująca stopień zagrożenia w skali Palermo i Torino. Pierwsza służy do wymiany danych między astronomami; druga została pomyślana