kiedy nie wiedziałem właściwie kim jestem, czy jeszcze nawigatorem morskim, czy już malarzem. Pamiętam taką zabawną historię dobrze obrazującą ten stan rzeczy. Otóż na wystawę w Warszawie przyszedł wysoki chłopak z książkami pod pachą i ja myślałem, że przyszedł on obejrzeć wystawę. A on przyszedł dowiedzieć się jak się oblicza astronomiczną linię pozycyjną. Zapomniałem kim jestem i dwie godziny robiłem mu wykład. <br>Więc właściwie byłem osobą pomieszaną troszeczkę. Dopiero w drugiej połowie lat 80-tych zacząłem zdawać sobie sprawę, że malarstwo to jest mój zasadniczy zawód. <br>Właściwie dwie rzeczy w życiu robiłem profesjonalnie: astronawigację i malarstwo, przy czym jeśli chodzi o