roku 1913 Niels Bohr, o którego pracach szczegółowiej mówić będziemy w jednym z rozdziałów dalszych. Tu wspomnimy tylko, że wprowadzając warunki kwantowe do mechaniki atomu, otrzymał Bohr teoretycznie<br>&lt;gap&gt;<br><br>&lt;page nr=53&gt;<br><br>wszystkie wzory, któreśmy powyżej wypisali i zdołał z całą dokładnością wyliczyć stałą &lt;hi&gt;R&lt;/&gt;. Nowa mechanika atomu potrafiła przewidzieć widmo wodoru ze ścisłością astronomiczną.<br>Nie wszystkie serje wodoru atomowego były znane w roku 1913, gdy powstała teorja Bohra. Dopiero przewidywania teoretyczne skłoniły badaczy do poszukiwań nowych prążków; odkrycia potwierdziły w zupełności teorję. Ten bieg wydarzeń charakteryzuje rozwój ogólny naszej nauki. Obserwacje naprowadzają niejednokrotnie na prawidłowości empiryczne. Polot twórczy myśli teoretyka pozwala ująć te prawidłowości