ja się właściwie wychowałem na ekspresjonizmie i na Arsenale. Dla mnie do dzisiaj jest ważne to pokolenie: Jacek Sienicki, Jacek Sempoliński i Marek Oberländer. W Krakowie zdobyłem zaufanie Stanisława Rodzińskiego i Jacka Waltosia. Naturalne, że żyjąc tutaj, zwróciłem się ku grupie "Wprost". Byłem studentem w pracowni profesora Jana Szancenbacha, jego asystentem w tamtym czasie został Waltoś. Bez wsparcia Waltosia, bez jego dobrych słów na mój temat nie byłbym tym, kim jestem. Profesor Szancenbach to postać wspaniała, podobnie jak wszystko, co się dla mnie z jego osobą wiąże: powrót do malowania, odkrywanie Bonnarda... Ja byłem słabiutki! Przy moich ciągotach ekspresjonistycznych musiałem dbać