w ogóle - wyjątek - reklamowany) zaproponowano mi szkołę oficerską, nie byle jaką, nie zawahałem się ani chwili, odrzucając propozycję. Gdy decydowałem się na studia stacjonarne, ani mi na myśl nie przyszło wybrać inny, kierunek niż górniczy, chociaż na 320 miejsc zdawało ponad 800 osób. Gdy z wyróżnieniem kończąc studia otrzymałem propozycję asystentury - produkcja mnie ciągnęła, mimo że prosperity zarobkowe górnictwa dawno minęło. Jako inżynier wiele miesięcy zarabiałem mniej niźli kiedykolwiek uprzednio w górnictwie. A i później byłem wciąż świadom, że lepiej zarabiałbym bez szkół wyższych, chociaż i kierownikiem robót górniczych się bywało. To gdybanie to nie samoreklama. To dowody wyniku kilku lat