znanych, często niemieckich. Bywało, że w nawiasie rzetelny sprawozdawca umieszczał polskie tłumaczenie nazwy. Były swojskie i samym brzmieniem potwierdzały dziejowe znaczenie tego, co przyszło wraz z wyzwoleniem do danej wsi czy miasta. Trudno było jednak zorientować się w geografii prącego naprzód frontu. Surma przytargał stary, wydany jeszcze przed pierwszą wojną atlas. Wieczorami pochylał się nad mapami i wytyczał przypuszczalną marszrutę armii. Nie mniej od wagi zachodzących wojennych dokonań interesowały mieszkańców Malenia długie wykazy poszukiwanych przez Polski Czerwony Krzyż. Z lękiem zatrzymywano wzrok na szeregach nazwisk poległych, odnalezionych i zidentyfikowanych, nie tylko już w Warszawie. W połowie marca Hania Surmówna zdecydowała się