Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Postęp Fizyki
Nr: 21
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1970
Tytuł: Postęp Fizyki
Nr: 21
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1970
2. Modele gęstości poziomów jądrowych
Wyróżniająca się własność gęstości wysokowzbudzonych stanów jądrowych, jaką jest gwałtowny wzrost wraz z energią wzbudzenia, jest typowa dla układu statystycznego o wielu stopniach swobody i addytywnie składających się energiach wzbudzeń jednocząstkowych. Takim układem może być gaz swobodnych fermionów o określonym widmie poziomów jednocząstkowych. Rozpatrując jądro atomowe realne staje się założenie, że gwałtowny wzrost liczby poziomów związany jest ze wzrostem możliwych konfiguracji wielocząstkowych odpowiadających widmu poziomów modelu powłokowego.
Mechanika statystyczna dostarcza ogólnej metody obliczenia gęstości stanów takiego układu [2] dającej w wyniku następujące wyrażenie
Niezależnie od przyjętego modelu uwzględnić należy skończoną liczbę neutronów N i protonów Z
Wyróżniająca się własność gęstości wysokowzbudzonych stanów jądrowych, jaką jest gwałtowny wzrost wraz z energią wzbudzenia, jest typowa dla układu statystycznego o wielu stopniach swobody i addytywnie składających się energiach wzbudzeń jednocząstkowych. Takim układem może być gaz swobodnych fermionów o określonym widmie poziomów jednocząstkowych. Rozpatrując jądro atomowe realne staje się założenie, że gwałtowny wzrost liczby poziomów związany jest ze wzrostem możliwych konfiguracji wielocząstkowych odpowiadających widmu poziomów modelu powłokowego.
Mechanika statystyczna dostarcza ogólnej metody obliczenia gęstości stanów takiego układu [2] dającej w wyniku następujące wyrażenie
Niezależnie od przyjętego modelu uwzględnić należy skończoną liczbę neutronów N i protonów Z
2. Modele gęstości poziomów jądrowych</><br>Wyróżniająca się własność gęstości wysokowzbudzonych stanów jądrowych, jaką jest gwałtowny wzrost wraz z energią wzbudzenia, jest typowa dla układu statystycznego o wielu stopniach swobody i addytywnie składających się energiach wzbudzeń jednocząstkowych. Takim układem może być gaz swobodnych fermionów o określonym widmie poziomów jednocząstkowych. Rozpatrując jądro atomowe realne staje się założenie, że gwałtowny wzrost liczby poziomów związany jest ze wzrostem możliwych konfiguracji wielocząstkowych odpowiadających widmu poziomów modelu powłokowego.<br>Mechanika statystyczna dostarcza ogólnej metody obliczenia gęstości stanów <gap> takiego układu [2] dającej w wyniku następujące wyrażenie<br><gap><br><page nr= 45> Niezależnie od przyjętego modelu uwzględnić należy skończoną liczbę neutronów N i protonów Z
