Pamiętniku Warszawskim" Franciszka K. Dmochowskiego w 1802 i 1803 roku. Miała to być bliżej nie określona modlitwa do Boga, odnotowana bez podania tytułu oraz tłumaczenie jednej ody Horacego i dwu czy trzech elegii Tybullusa, o których także brak dokładniejszych informacji.<br> Przynajmniej część z wymienionych wierszy poddana jednak została najprawdopodobniej surowej autocenzurze i uznana za próby wyraźnie chybione, ponieważ brak ich nie tylko w wydaniu zbiorowym z roku 1881, ale również w zachowanych dotąd kopiariuszach poezji Kajetana Koźmiana, sporządzonych bądź to jego ręką, bądź cudzą. Tak jest też ze wspomnianymi w Pamiętnikach sielankami, po których wszelki ślad zaginął, tak z odą do