zagraniczna.<br>Wielopolski nie zamierzał tolerować takich kompromitujących władzę "działań politycznych" Rady. Chciał więc, by miała zwierzchnika reprezentującego przede wszystkim interesy polityczne rządu. Mianowanie Zygmunta Wielopolskiego prezydentem Warszawy, od którego zależało nawet to, czy Rada w ogóle będzie się zbierać, było pośrednio odpowiedzią na pytanie o możliwości działania samorządu w państwie autokratycznym. Już po wybuchu powstania jeden z radnych, Telesfor Szpadkowski, dokona takiego podsumowania zamierzeń i dokonań Rady: &lt;gap&gt;.<br>Konstanty wahał się wciąż i nie zawiadamiał jeszcze Aleksandra II o projekcie branki proskrypcyjnej, sprzecznym z obowiązującą w imperium ustawą. Konstanty wahał się też, czy podpisać wyrok śmierci na Jaroszyńskiego. Przekonał go podobno Wielopolski