racjonalności. &lt;page nr=133&gt; <br>Przytoczone wyżej rozstrzygnięcia odsłaniają przed nami coś, co można by nazwać aksjologicznym obszarem kartezjańskiego doświadczenia wolności, doświadczenia jej nie tylko jako faktu antropologicznego czy psychicznego, lecz jako swoistej wartości dla człowieka. Doświadczenie to nosi zdecydowanie ambiwalentny charakter. Wolność jako wartość fascynuje i zagraża zarazem. Źródłem fascynacji jest odsłonięcie radykalnej autonomii człowieka w stosunku do wszystkiego, co go otacza. Duszy zabić nie można. Autonomiczne "mogę przystąpić do..." czyni człowieka istotą odrębną od wszystkiego, co człowieka otacza, różni go od innych ludzi, sprawia, że człowiek może się poczuć sobą i tylko sobą. Człowiek w swej wolności może znaleźć siebie jako byt niepowtarzalny