Aniu - mówiła - jeśli kiedyś będziesz dobrą aktorką, jeśli ci się uda, to zobaczysz, jak wtedy rośnie poczucie odpowiedzialności. Teraz jesteś jeszcze zwierzątko, jak się potkniesz, to się uśmiechną z wyrozumiałością, ale jak ja się potknę, to dopiero będą gadali, to dopiero będzie kompromitacja. -- I rzeczywiście dziś już to wiem, czasem aż za dobrze.<br><br><br><br>Anna Dymna wchodziła w najlepsze rejony teatru, los stykał ją z największymi, najsilniejszymi indywidualnościami, a ona potrafiła z tego dobrodziejstwa czerpać pełnymi garściami. Zwłaszcza uważnie słuchała starych aktorów, co nie każdy potrafi. To były jej uniwersytety. Spotykała ich nie tylko w teatrze, na planie filmowym również. W teatrze