Typ tekstu: Książka
Autor: Porazińska Janina
Tytuł: Psotki i śmieszki
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1955
Autor: Porazińska Janina
Tytuł: Psotki i śmieszki
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1955
boczkiem
popatrzyło krzywym oczkiem,
ale mruczy:
"Spracowane, w siódmym pocie,
jakże nie dać pić biedocie?!"
I leci w głąb studni,
aż huczy, aż dudni.
Napiły się siwki, przyszły owieczki.
Wiadro ze spróchniałym boczkiem
popatrzyło krzywym oczkiem,
ale mruczy:
"Za tę śliczną wełneczkę
niechże mają wodeczkę".
I leci w głąb studni,
aż huczy, aż dudni.
Napiły się owieczki, przyszły gąski.
Wiadro ze spróchniałym boczkiem
popatrzyło krzywym oczkiem,
ale mruczy:
"Biała gąska, biała
po rzece pływała.
Bez dunaju, bez wody
nie ma gąski urody".
I leci w głąb studni,
aż huczy, aż dudni.
Idzie nocka od ros siwa...
Wiadro w ciszy odpoczywa.
Nie
popatrzyło krzywym oczkiem,
ale mruczy:
"Spracowane, w siódmym pocie,
jakże nie dać pić biedocie?!"
I leci w głąb studni,
aż huczy, aż dudni.
Napiły się siwki, przyszły owieczki.
Wiadro ze spróchniałym boczkiem
popatrzyło krzywym oczkiem,
ale mruczy:
"Za tę śliczną wełneczkę
niechże mają wodeczkę".
I leci w głąb studni,
aż huczy, aż dudni.
Napiły się owieczki, przyszły gąski.
Wiadro ze spróchniałym boczkiem
popatrzyło krzywym oczkiem,
ale mruczy:
"Biała gąska, biała
po rzece pływała.
Bez dunaju, bez wody
nie ma gąski urody".
I leci w głąb studni,
aż huczy, aż dudni.
Idzie nocka od ros siwa...
Wiadro w ciszy odpoczywa.
Nie
boczkiem <br><br>popatrzyło krzywym oczkiem, <br><br>ale mruczy:<br><br> <br>"Spracowane, w siódmym pocie, <br><br>jakże nie dać pić biedocie?!"<br><br> <br>I leci w głąb studni, <br><br>aż huczy, aż dudni.<br><br> <br><br><br> Napiły się siwki, przyszły owieczki. <br><br> Wiadro ze spróchniałym boczkiem <br><br> popatrzyło krzywym oczkiem, <br><br> ale mruczy:<br><br> <br> "Za tę śliczną wełneczkę <br><br> niechże mają wodeczkę".<br><br> <br> I leci w głąb studni, <br><br> aż huczy, aż dudni.<br><br> <br> Napiły się owieczki, przyszły gąski. <br><br> Wiadro ze spróchniałym boczkiem <br><br> popatrzyło krzywym oczkiem, <br><br> ale mruczy: <br><br> <br> "Biała gąska, biała <br><br> po rzece pływała. <br><br> Bez dunaju, bez wody <br><br> nie ma gąski urody". <br><br> <br> I leci w głąb studni, <br><br> aż huczy, aż dudni. <br><br> <br> Idzie nocka od ros siwa... <br><br> Wiadro w ciszy odpoczywa. <br><br> Nie
