skurczybyk, dyndał, jakby nigdy nie miał urwać się z tego kołka w płocie, który go przychwycił tak pechowo - pewnie stary, zardzewiały gwóźdź. - "&lt;foreign&gt;No nie tom chałodnym snom magiły... Jab chotieł na wieki tak zasnut'&lt;/&gt;..." - Jeśli się teraz nie urwie... - i urwał się! Urwał! I jest już wśród grządek! I Jurek aż zapiał: - "&lt;foreign&gt;Cztob w duszi dremali żizni siły! Cztob dysza zdymałas' ticho grud'...&lt;/&gt;" - I raptem zrobiło mu się tak głupio, że zagryzł wargi. A Mariuszek z diablim pośpiechem rwał w deszczu marchew i ładował za koszulę.<br>- &lt;foreign&gt;Nu wot tak&lt;/&gt;... - powiedział w ciszy oficer. - &lt;foreign&gt;Wot tak... Nu, pokuri...&lt;/&gt;<br>Podsunął chłopcu paczkę grubych