powiadają, że jest przeciwny szatańskiej mocy".<br> Chmielowski, nie będąc mineralogiem, wszystkich wiadomości z tej dziedziny czerpał z ksiąg innych autorów. Własną jego obserwację jest jedynie wzmianka o monstrancji wykonanej z koralu jaką widział w Częstochowie, oraz - przypuszczalnie - zachowanych tam perłach, wielkich "jak gruszki".<br> Oryginalna jest też wzmianka o próbie odporności azbestu na działanie ognia, której Chmielowski - jak pisze - był świadkiem.<br> W rozdziale poświęconym minerałom - w tomie I - Chmielowski powołał się na 64 autorów (ogółem ok. 150 razy), w tym wielu klasyków greckich i rzymskich oraz ojców Kościoła. Najczęściej wzmiankowani są autorzy dzieł, które zostały zestawione na początku tomu I ("Katalogautorów") jako