prawie pustym kościele. Wczoraj co prawda miała nadzieję spotkać po sumie Huberta i jego matkę, ale cóż zrobić, trudno! <br>Po obiedzie była znów chwila przykra - Marylka powiedziała: <br>- Znowu jestem zaproszona do Białego Domu. Może pójdziesz ze mną? Pewno będą ci bardzo radzi! <br>Naturalnie nie poszła. Już przecież wiedziała, że widocznie, ażeby się ludziom podobać, trzeba być taką jak Marylka. Zresztą w czymże by poszła? Wczoraj zdawało jej się, że doskonale można w starej sukience. Ale widok Marylki rozwiał te złudzenia. <br>Więc po obiedzie, gdy już ani Wiktoryny, ani Marylki nie było w domu, poszła poprosić ojca o książkę do czytania. Drzwi