z życiem domu. W podziw go wprawiał ten ogromny zespół ludzi, których jedynym celem i zajęciem było służenie jednemu człowiekowi. Czyż nie potężny, mądry i dobry musi być ten pan, skoro tylu ludzi słucha go bez sprzeciwu i za cel swego życia uważa spełnianie jego życzeń. Jak wszechwładne, choć nieobecne bóstwo wypełnia sobą całe domostwo, niewidzialny, a naginający do pracy dla siebie te dziesiątki, różnych ras i krajów.<br>Nikt nie przeszkadzał Kaliasowi w swobodnym poruszaniu się po pałacu. Zwiedzał łaźnie urządzone z niesłychanym przepychem, całe wykładane marmurem, gdzie w niszach stały cudne posągi boginek wodnych, a z kranów wyrzeźbionych w kształcie