aż pod górę. Niby, że na spotkanie babki. Kochająca <br>wnuczka! Nie musisz fatygować się ani z powitaniem, ani <br>z tłumaczeniami. Wszystko kłamstwo. Mnie na to nie weźmiesz. <br>No więc?<br>To "no więc" jest nielogiczne, bo skoro ma <br>się nie fatygować... Raz, dwa, trzy, czte...<br>- Właściwie to nic.<br>- Wiedziałam! - triumfuje głośno babka. - Cóż <br>innego niż "nic" mogłaby robić moja wnuczka. Umiesz <br>tylko wzdychać i przewracać oczami. Lekcje odrobiłaś? - pyta <br>nieoczekiwanie.<br>- Są wakacje - przypomina Dominika.<br>Nie należało tego mówić. Babka jest zdenerwowana, <br>a jeszcze ten wypracowany spokój Dominiki.<br>- Uważasz, że nie wiem? - W głosie słychać <br>irytację, nie ma w nim nic ze zmieszania