tylko ze względu na ojca - przez <br>niego babka należała do nich. Uważała, że winna <br>matce męża lojalność przed ludźmi i uprzejmość <br>w domu. Skoro nie mogło być nic więcej. <br>Ale nie ona! Nie była mamą, zatwardziałą świętą, <br>do udręczenia Dominiki nie umiejącą pamiętać zła.<br><br>... - Nadęłaś się, co? - spytała-stwierdziła <br>znów babka - Jeszcze jedna poczuła się obrażona. <br>Wszyscy są obrażeni. Tylko ja nie mogę.<br>To było właśnie to. Ktoś jej coś wreszcie <br>powiedział, upokorzył. Kto?<br>- Obraził cię ktoś, babciu? - spojrzała <br>łagodniej, z przestrachem zauważając trzęsącą <br>się, okrywaną szalem lewą dłoń.<br>- Obraził? A dlaczego by nie? Całe moje życie jest <br>jedną obrazą.<br>Dominika