pod powiekami. Stał drżący, złamany niepowodzeniem.<br>- Kaliasie, to głupstwo! Przypomnij sobie kamienny krążek!<br>Chłopiec obejrzał się na trybuny. Kastor, poczciwy Kastor wołał te zachęcające słowa. Śmieje się serdecznym, pełnym otuchy śmiechem. Ten milczek Kastor przemówił. Wierny z niego przyjaciel i chce mu pomóc. Kalias otrząsa się z przygnębienia. Czego się bać? To przecie Kastor uczył go rzutów kamiennym krążkiem. I tak wtedy dobrze szło! Czyż zapomniał o tym, że Kastor pokazywał mu najlepszy uchwyt i sposób rzucania? W zdenerwowaniu uleciało mu to wszystko z pamięci. Znów obsypał krążek piaskiem, uchwycił mocno, zręcznie i - wyprężywszy się - cisnął. Metalowy krążek zaświstał jak strzała