sytuacji pozbawienie się życia było wyjściem honorowym, pośmiertnie rehabilitującym jego sprawcę i w dużej mierze satysfakcjonującym osoby przez niego skrzywdzone. Samobójstwo było tu zatem środkiem - i jednocześnie wskaźnikiem - funkcjonowania prawa.<br><br> Usankcjonowany tradycją rytuał popełniania samobójstwa na grobie męża przez wybraną jego żonę obowiązywał w niektórych przynajmniej społecznościach. Wskazują na to badania etnografów, socjologów oraz religioznawców. Szczególnie barwne opisy tego ceremoniału (np. uroczysty pogrzeb, igrzyska lub pojedynki towarzyszące obrzędom pogrzebowym starożytnych Traków) skłaniają do zastanowienia, w jakiej mierze były to samobójstwa "chciane", w jakiej zaś wymuszane presją otoczenia. Presja ta w literaturze przedmiotu przypisywana jest najczęściej obyczajowi sati: palenia na stosie wraz