południowe, choć i na północne znajdują czasem sposób. Jeśli któraś zbyt długo zalega w popołudniowej porze, okrążają ją pod wieczór i przy świetle księżyca rozciągają jej ciało na wszystkie strony. Słychać grzmoty, ale nie spada ani jedna kropla deszczu. Nad ranem walają się niedojedzone szczątki. Na niebie robi się straszny bajzel, jak po ostrej imprezie.<br>W codziennych wędrówkach chmury i nieba czterech stron świata niezwykle rzadko trafiają na siebie. Zygmunt podejrzewał, że nanizane na miliardy słonecznych nici, poruszają się w zaplanowanym labiryncie. Lecz gdy już się spotkają, giną od cięć błyskawic. Tracą duszę w jeziorach i nurtach rzek albo dławią się