bąkami symetrycznymi lub sferycznymi, od nich właśnie zaczniemy dyskusję energii poziomów rotacyjnych. W przypadku cząsteczki typu bąka symetrycznego wygodnie jest przekształcić hamiltonian rotacyjny, wykorzystując operator kwadratu momentu pędu cząsteczki, <gap>.<br>Ponieważ dwa główne momenty bezwładności są równe, np. dla bąka wydłużonego <gap>, i różnią się od trzeciego, <gap>, zapiszemy hamiltonian w postaci <gap> (dla bąka spłaszczonego <gap> przybiera analogiczną postać, tylko <gap> zastępuje <gap>. Wiemy, że wartości własne operatora kwadratu momentu pędu <gap> wynoszą <gap>, ; natomiast wartości własne operatora rzutu momentu pędu na dowolny kierunek, w tym przypadku na główną oś symetrii cząsteczki, równają się K, K = -J, -J+1,, J (używamy tu liczby kwantowej K, a nie M, dla