obstawiać więcej kombinacji niż jedną, a nikt jakoś, szczęśliwie, tej złotej myśli mu nie podsunął. Dzierżąc wysoko sztandar dziadowskiego honoru Lesio absolutnie nie mógł już zejść poniżej stawki tysiąca złotych i gdyby obstawiał kilka porządków, niewątpliwie przegrałby wszystko co do grosza. Dzięki opiece sił wyższych pozbył się więc tylko uciążliwego balastu trzech tysięcy, a z całą resztą pozostał.<br>Kiedy, jako jeden z ostatnich, opuszczał tereny rozpusty, umysł jego był już na nowo zdolny do podjęcia pracy. Przeżyte emocje wytrzeźwiły go całkowicie. Przeliczył posiadane fundusze i stwierdził, że wynoszą one cztery tysiące dwieście złotych, co zdziwiło go niewymownie. W tych dwóch okropnych