podobno jest moim ojcem. Po co? <br>Chcę mieć w trumnie fotografię mojej matki. Na nic już ona nikomu. Jakie wątłe nici. <br>Skoro Grzesia już nie będzie... mogą mnie znaleźć nie tak prędko. Rozkład, smród odrażający w tym wymuskanym wnętrzu. To już by nie było banalne. Chociaż taki kontrast to także banał. Tylko że na odwyrtkę. <br>Chodzę od deski do tapczanu, od tapczanu do lustra, od lustra do deski - w kółko, w kółko... obijam się o te obce sprzęty. Gdzie jest moje miejsce? Już nigdzie. Gdzie mój dom? Już nigdzie. Odwracam fotografię mamusi na komodzie. Nie mogę dziś na nią patrzeć. <br>Jego