moje przybycie na jego noworoczny bankiet jest najbardziej godną, ufną formą przeprosin, na jaką mógł zdobyć się człek uczony, a nie tchórz, nie słabeusz - w dodatku zdobny w "Brylantowy Krzyż Komandorii Loży Wschodu".<br>- Profesorze! - mówi Wicuś. - Pańskie miejsce ...pozwoliłem sobie...<br> koło mnie.<br>Niewiele więcej mam do powiedzenia na temat owego bankietu u pana Wicusia.<br>Siedząc po jego prawicy czuję się gościem ludzi dbałych o towarzyskie cnoty, nastrój i kulturę.<br>Orkiestra gra specjalnie na moją cześć sławne utwory: "Stary młyn", "Siwy włos" oraz "Walca As" Brahmsa, zaś pan Wicuś starannie i interesująco zabawia mnie rozmową, wyjaśnia, kim są mili i kulturalni ludzie