swojego wielbłąda<br>O równą swej tuszy chwilę,<br>Nieboszczyk ciemność ogląda,<br>A on - te w słońcu motyle.<br><br>I do zmarłego dźwigacza<br>Powiada, grożąc swą kłodą:<br>"Co ten twój upór oznacza,<br>Żeś w poprzek legł mi przegrodą?<br><br>Czyś w mgle potracił kolana?<br>Czyś snem pomiażdżył swe nogi?<br>Po coś mię brał na barana,<br>By zgubić drogę w pół drogi?<br><br>Czemuś łbem utkwił na cieniu?<br>Z trudem w twych barach się mieszczę!<br>Ciekawym, wieczysty leniu,<br>Dokąd poniesiesz mnie jeszcze?''&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;RĘKA&lt;/&gt;<br><br>Podczas gdy ciało w mękach żebraczego postu<br>Kurczyło się, jak ochłap wyschłego moczaru,<br>Ręka ma w samowolnym obłędzie rozrostu<br>Wszerz i wzwyż potworniała od