siwych włosach.<br><br>&lt;tit&gt;Z ODSIECZĄ&lt;/&gt;<br>Otrąbiono już czwartą wigilię. Obóz jeszcze spał, tylko straże nawoływały się przeciągle od czasu do czasu. Pogodna, jasna noc zimowa dawała się we znaki na wysokościach górskich, gdzie zatrzymała się armia Spartaka. Strażnicy rozcierali ręce i klepali się po udach i plecach. Niektórzy tylko mieli płaty baraniej skóry przewieszone przez plecy i piersi, związane rzemieniami, reszta musiała się zadowolić wytartymi wojskowymi płaszczami wełnianymi.<br>Ogniska, nie pilnowane, pokryły się popiołem i wygasły. Strażnicy niecierpliwie popatrywali w niebo - rychło też świtać zacznie?<br>Niebo na wschodzie lekko poszarzało. Góry przybrały ciepłe, fioletowe barwy. Bystrooki Filon zapatrzył się na wierzchołek odległego