plemiona zdobywców, lecz jak strzegące Imperium garnizony, którym skarb rzymski musi dostarczyć środków utrzymania. Walter Goffart i Jean Durliat sformułowali nawet teorię o przetrwaniu rzymskiego systemu podatkowego nie tylko w Italii pod panowaniem Ostrogotów czy w wizygockiej Hiszpanii, ale na całym obszarze zachodniego cesarstwa aż po czasy karolińskie. Wszystkie królestwa barbarzyńskie opierały jakoby na tym systemie swoją egzystencję, były więc po prostu - również po zniknięciu cesarskiej władzy - głównym elementem trwającego bez większych zmian rzymskiego ładu ustrojowego33. Zwolennicy tej teorii zdają się traktować całkiem dosłownie błyskotliwy paradoks Patricka Geary: "Świat germański był największym i najtrwalszym dziełem militarnego i politycznego geniuszu Rzymu"34