1587), Historyja ... o Othonie cesarzu... (1569) i Historyja o Fortunacie (1570). Były to kiedyś poematy rycerskie, które z czasem w wersji prozaicznej zdobyły popularność dość szerokiego kręgu czytelników. Do nas dotarły w XVI w. za pośrednictwem już sprozaizowanych wersji niemieckich.<br>Rycerskie czyny i przygody należały do odległej przeszłości i im bardziej były wspomnieniem tylko, tym większą cieszyły się poczytnością. Były to motywy fantastyczne - jak na przykład w Meluzynie motyw związku człowieka z istotą na poły ludzką i na poły nadprzyrodzoną; wzruszające historie rzekomego wiarołomstwa, niesłusznego oskarżenia i szczęśliwego wynagrodzenia cnoty (Historyja ... o Othonie cesarzu...); trzymające w napięciu opowieści o ucieczkach kochanków, rozdzieleniu