domu. To było latem, synowie na wakacjach u babci. Otwieram po cichu, patrzę, śpi - z moją znajomą, Galą. Jej ojciec był kierownikiem w przedsiębiorstwie budowlanym, stąd te boazerie i kafle. Zabieraj się! - zawołałam. Zabrał się, ze wszystkim, nawet jednej pary butów nie zostawił. A moi chłopcy dorastali i te buty bardzo by im się przydały. Widziałam kiedyś jego trudową kniżkę - osiemnaście razy zmieniał pracę. Mnie się zdaje, że on był stukaczem w organach i chciał przeze mnie dotrzeć do Żydów. A ja żydowskich znajomych nie miałam. Jeśli miałam, to wyjechali. A znajomi mojej matki leżeli w ziemi - od Litwy do Kołymy.<br><br>Mama