prążki. Czerwień zdecydowanie określała kolorystykę stroju. Na początku wieku, kiedy w Zgierzu zaczęto produkować barwniki anilinowe, i stały się one dostępne, czerwień najpierw ustąpiła miejsca barwie pomarańczowej, później sekwencjom żółto-czarnym i bardziej zróżnicowanym, a obok dominującego żółtego tła pojawiły się pasma różnobarwnych prążków. Szybko poszerzając się, tworzyły tęczowe układy barw z przewagą zimnych zieleni. <q>"Spódnica, dawniej długa i niezbyt szeroka, stopniowo ulegała poszerzeniu, dochodząc do pięciu i więcej metrów w obwodzie; coraz mocniej także ubijano pasiak na nią podczas tkania, stała się więc tak ciężka, że trzeba było zeszyć ją ze stanikiem, aby ciężar rozłożyć na ramionach. Była też coraz