to daleko więcej niż klezmerzy i skrzypek na dachu, ale i w tym, co się z nią - na tej ziemi - stało: w nieporównywalnym doświadczeniu Holocaustu.<br><br>Dziś dla coraz większej części młodych pokoleń temat ten stanowi abstrakcję. Jak mówić o Zagładzie do tych, dla których nawet wydarzenia sprzed dwudziestu lat są baśnią o żelaznym wilku? Robert Szuchta i Piotr Trojański stworzyli pierwszy w Polsce program nauczania w tej dziedzinie; współpracowali z nimi przedstawiciele organizacji Dzieci Holokaustu. Czy jednak można to doświadczenie przekazać? Ci, co przeżyli, twierdzą, że nie, ale próbować trzeba. Mamy więc zalew literatury wspomnieniowej; wciąż jednak jest na nią popyt