wiodący do wejścia do elity pokonały już w nowym systemie. W Polsce, a zapewne także w innych krajach Europy Wschodniej, w wielu debatach politycznych nawiązuje się do tego wzoru zmiany (reprodukcji) elity, określając niekiedy całą transformację jako "rewolucję zastępców". W myśl tego przekonania owi zastępcy - <orig>subelita</> starego systemu - są głównymi beneficjentami transformacji: nie byli na tyle wysoko, by położyć głowę na pieńku rewolucji, lecz zarazem wystarczająco wysoko, by zająć miejsce i przejąć uprzywilejowane pozycje "ściętych". W kategoriach operacyjnych z przypadkami reprodukcji wertykalnej będziemy mieli do czynienia wówczas, gdy członkowie nowych elit będą rekrutowali się spośród tych, którzy w roku 1988 należeli