ich w sumie 21, z czego cztery to numery specjalne: trzy tomy prozy Tadeusza Konwickiego oraz jeden Juliana Stryjkowskiego. Nadto firmowana jako publikacja "Zapisu", nakładem Nowej ukazała się w trzech tomach Miazga Jerzego Andrzejewskiego. Z almanachu tekstów zdjętych przez cenzurę kwartalnik przekształcił się w samodzielne pismo, do którego nadsyłano utwory bez względu na to czy miały szanse oficjalnej publikacji, czy takich szans były pozbawione.<br> W "Zapisie" nie istniała formalnie funkcja redaktora naczelnego, lecz w pierwszym okresie istnienia pismo było kierowane przez Wiktora Woroszyńskiego, później przez Jacka Bocheńskiego - może należałoby tu, zamiast tytułu "redaktora naczelnego", użyć określenia "redaktora koordynującego". Formuła pisma była cały