poziomem kultury niż niewykształcony. Powszechnie znane są jednak przykłady wielkich twórców, by wymienić Londona czy Reymonta, którzy nie tylko nie skończyli uniwersytetów, ale nawet średniej szkoły.<br>Poziom kultury osobistej też niewiele ma wspólnego ze środowiskiem, z którego się pochodzi, czy z wykonywanym zawodem. Odróżniać bowiem trzeba wyraźnie kulturę osobistą od bezbłędnej znajomości wszelkich stosownych form towarzyskich, które w Polsce wpajały zwłaszcza warstwy szlacheckie.<br>Nie twierdzę, że intelektualiści i artyści powinni kierować państwem. Niebezpieczeństwo rządów sprawowanych przez filozofów wykazał już Kant. Ale członkowie elity powinni znaleźć w państwie uprzywilejowane miejsce. Oni bowiem tworzą wartości kulturowe, czyli zarazem więzi scalające naród.<br>Miał rację