krwią chorej staruszki, na której również wykonywał appendoctomię.<br>- Ligatura - powiedział mimo to spokojnie i mechaniczny spokój głosu powrócił mu spokój prawdziwy. Widział oczami jak gdyby trzeciej osoby z niezwykłą wyrazistością wszystko, co się działo wokoło. Było dwóch chirurgów: jeden wykonywał operację, drugi patrzył na to krytycznie i nieufnie. Drugi chirurg, bezduszne boskie stworzenie, widział przed sobą tylko rzeczy nieżywe, które nie bacząc na to poruszały się według praw jakiejś ukrytej mechaniki. W podobny sposób człowiek bliski śmierci spostrzega z niezwykłą ostrością zwyczajne, codzienne zjawiska powstające wokoło niego. W podobny sposób człowiek, znajdujący się w obliczu katastrofy osobistej, przeżywa świat zewnętrzny. Stary