Pierwszy przemów do Boga, boś lepszy mówista!'' -<br>Rzekł Maciej: "Płaczyboże, co płaczesz uboczem -<br>Chcę ci mówić o wszystkim, ino nie wiem - o czem!<br>Pochwalona ta z Tobą znajomość bezkreśna.<br>W lesie - nasze spotkanie. Dziej się - wola leśna!<br>To powiadam po pierwsze. - A mówię po wtóre:<br>Dziej się człowiek, idący w bezmiary niektóre!<br>Nie zbraknie Bogu strawy (to mówię - po trzecie!) -<br>Dopóki jeden Maciej trwa jeszcze na świecie!''<br>I z zanadrza, jak z hojnej wyciągnął skarbony<br>Ziele - i Płaczybogu podał zamyślony.<br><br>"Weź to ziele na wszelki w niebiosach przypadek,<br>Jako po dwóch Maciejach niepodzielny spadek.<br>Wiem, że cierpisz niekiedy - i ja czasem