projektu konwencji rozbrojeniowej, uważając, że na ogół pogodzono w nim interesy wielkich i mniejszych państw, co nie wykluczało dalszych korekt.<br>W polityce polskiej problem bezpieczeństwa traktowany był nadrzędnie w stosunku do rozbrojenia. Wynikało to z ogólnego układu sił na arenie międzynarodowej. Wielka Brytania nie była zainteresowana w udzielaniu jakichkolwiek gwarancji bezpieczeństwa. Francja, po rozwiązaniu zagadnienia bezpieczeństwa własnych granic w Locarno, była już w mniejszym stopniu niż Polska zainteresowana tą sprawą. Polska, nie mając gwarancji dla swych granic zachodnich, nie ustawała w zabiegach, aby je uzyskać, stąd jej - wspomniane wyżej - inicjatywy na forum Ligi Narodów i w ramach prac przygotowawczych do genewskiej