Przysłowiową kropkę nad "i" postawił prof. Feliks Kopera, który w pracy pt. "Dzieje skarbca koronnego" (1904) skreślił te ważkie słowa: &lt;gap&gt; <br>Jeszcze na początku XX wieku ojciec Wacław opowiadał historykowi Adamowi Wolańskiemu dzieje naszych regaliów, stwierdzając przy tej okazji, iż mimo celowej nieścisłości w relacji o ich losach, korony spoczywają w bezpiecznym miejscu. Od samego początku bowiem tylko trzy osoby, powiązane tajemnicą przysięgi, zawsze wiedziały o miejscu ukrycia tych narodowych skarbów. Dopiero na śmiertelnym łożu przekazywano tajemnicę upatrzonej i pewnej osobie. Wedle Nowakowskiego, insygnia przewieziono z Włodzimierza Wołyńskiego i ukryto &lt;hi&gt;gdzieś w Lubelskiem&lt;/&gt;. Ojciec Nowakowski zmarł w roku 1903 i rzekomą tajemnicę