chrześcijańskim<br>polemistom gnostyków, a także np. Plotynowi, traktowały gnozę jako<br>wyłącznie "wewnętrzną" sprawę chrześcijaństwa, swoistą herezję powstałą<br>w wyniku poddania się "raczkującej" dopiero doktryny chrześcijańskiej<br>zbyt silnym, osłabiającym ją wpływom koncepcji greckich, przede<br>wszystkim błędnie rozumianej filozofii Platona. Tak więc za gnostyckie<br>uważano przede wszystkim takie systemy, które albo wyrosły bezpośrednio<br>z chrześcijaństwa jak system Walentyna albo też zaadaptowały postać<br>Jezusa Chrystusa do swoich wcześniejszych nauk, mających inne niż<br>chrześcijaństwo źródła jak to zrobili naasseńczycy frygijscy albo też<br>takie doktryny jak choćby system Szymona Maga, który można było uważać<br>za nieortodoksyjny "odprysk" myśli żydowskiej, rywalizujący z<br>chrześcijaństwem i przeinaczający jego pierwotne