Typ tekstu: Książka
Autor: Błoński Jan
Tytuł: Forma, śmiech i rzeczy ostateczne
Rok: 1994
mogą i siebie, i Albertynkę ustroić dowolnie: nie przypadkiem chcą z dziewczyny zrobić modelkę, a więc istotę, której zawodem jest prezentowanie różnych strojów. Nie mogą jednak obejść się bez stroju zupełnie. Dlaczego? Ponieważ są starzy... a raczej w wieku, kiedy człowiek, chociaż ledwie dojrzały, nie domyśla się jeszcze, że został bezpowrotnie odcięty od młodości. Ponieważ są przedstawicielami cywilizacji zmęczonej.
Operetka nie jest traktatem ani kazaniem: dlatego swoich pojęć Gombrowicz nie określa ostro, bawi się nimi raczej, prześlizgując się od znaczenia do znaczenia. Odsłania swoje natręctwa, przeczucia i marzenia, nie zaś - diagnozy i proroctwa. "Nagość" nie jest więc alegorią: nie można oderwać
mogą i siebie, i Albertynkę ustroić dowolnie: nie przypadkiem chcą z dziewczyny zrobić modelkę, a więc istotę, której zawodem jest prezentowanie różnych strojów. Nie mogą jednak obejść się bez stroju zupełnie. Dlaczego? Ponieważ są starzy... a raczej w wieku, kiedy człowiek, chociaż ledwie dojrzały, nie domyśla się jeszcze, że został bezpowrotnie odcięty od młodości. Ponieważ są przedstawicielami cywilizacji zmęczonej.<br>Operetka nie jest traktatem ani kazaniem: dlatego swoich pojęć Gombrowicz nie określa ostro, bawi się nimi raczej, prześlizgując się od znaczenia do znaczenia. Odsłania swoje natręctwa, przeczucia i marzenia, nie zaś - diagnozy i proroctwa. "Nagość" nie jest więc alegorią: nie można oderwać
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego