Ze znanych tylko dwóch: Le Pen i oczywiście Żyrynowski, niedawno nie wpuszczony zresztą do Norwegii.<br>Jednak większość politycznej Europy jest rozczarowana, jej czołowi przywódcy wyrażają żal, a nawet zdziwienie.<br>Nie sądzę, by spodziewali się szybko zauważalnych i bezpośrednich skutków norweskiej decyzji dla samej Unii.<br>Obawiają się jednak zapewne pośrednich efektów bezprecedensowej (nie licząc pierwszej norweskiej odmowy w roku 1972) odpowiedzi.<br>Może stać się ona impulsem dla &lt;orig&gt;eurosceptyków&lt;/&gt;, nie tylko zresztą w Londynie, okazując się natchnieniem dla licznych hamulcowych integracji, którym coraz mniej podobają się dalsze plany zjednoczenia Europy w duchu Maastricht.<br>Nie trzeba będzie czekać do konferencji międzyrządowej Unii, która ma