którą człowiek nieustannie wpada, jego piękno jest bowiem magnetyczne, a "pozorność" niezwykła. "Złote jabłko świata", stimulus amoris, którym niedbale igra święta Miłość z Morsztynowych Emblematów, lekce sobie ważąc jego zgubną dla ludzi moc:<br>&lt;gap&gt;<br>Słodki, trujący owoc, którego pożądamy wszyscy, choć wiemy, że jest dla nas zgubny:<br>&lt;gap&gt;<br>- pisze Samuel Twardowski.<br>Swoją bezradność wobec światowych rozkoszy wyznaje z rozbrajającą szczerością Hieronim Morsztyn:<br>&lt;gap&gt;<br>Mitologicznym przeciwieństwem Atalanty jest Narcyz, &lt;gap&gt;. Piękny myśliwy to ten, który dał się skusić, spoczął i trwa w kontemplacji źródła, w niebezpiecznym pragnieniu poznania samego siebie. Jeśli Atalanta jest barokową figurą ruchu, to Narcyz symbolizuje niebezpieczeństwo spoczynku. Zatrzymując się przy rzeczach, odnajdujemy