czasie. Gwiazdy świecą i przelatują samoloty... lecz przecież... doprawdy nie wiem, jak skończyć... gdzieś zgubiłem się... Pod drzwiami zaś, tam pod sąsiednimi drzwiami... Nie pod tymi, gdzie śpi matka, tam gdzie mieszka pani Wilkowa - tam stoi pod drzwiami samotna kobieta... stoi i wsłuchuje się w twoje stanie... w twoje cierpliwe, bezrozumne czekanie... i płacze nad tobą, i płacze nad swoją mamą, która też już jest na cmentarzu.<br> 22 grudnia 1992<br> "...ale nie o tym chciałam mówić" - mówi Lidia przez telefon... "Możesz sobie dokończyć opowiadanie o Janku. Umarł Janek". "Umarł?" "Umarł Janek... dziś powiedziała mi jego siostra. Umarł w domu! Możesz to