po drodze wszystko, chlusnęły nieprzebrane żółte kolumny, spiętrzona; nieokiełzana fala wszechświatowego przypływu. Czerwone słońce Kuomintangu z sierpem i młotem i gwiazdą pięcioramienną. Triumfalny pochód na północ. Po drutach telegraficznych, wyprzedzając pociski, leci skrzydlate słowo: zwycięstwo!<br>Od potężnego wybuchu po całym świecie rozprysnęły się odłamki, wkrótce doleciały i do Europy. Malutcy biali ludzie z walizkami. W oczach - nie przetrawiony jeszcze strach i zdumienie. Zamiotali się wylękłe po całym kontynencie. Nad bulwarami, uciekające w popłochu ogromne błyszczące litery gazet świetlnych, podcinane chłoszczącym wichrem depesz, ułożyły się w jedno szorstkie, kolczaste słowo: "interwencja".<br>P'an Tsiang-kuei na pierwszą wieść o rewolucji drgnął, zatrzasnął nie doczytaną