domem, lecz na myśl mu nie przyjdzie, aby zajść do opuszczonego lochu. Może zresztą tutaj zabłądzi, ale wtedy znajdzie... - Groza przejęła Adasia na myśl, co znajdzie. - Trzeba się będzie ratować, ratować, za wszelką cenę. Ale jak? Co począć ze związanymi rękami i związanymi nogami? A przecie trzeba będzie ocalić tego biedaka, co tam leży za pustą beczką. Czy ten długo wytrzyma w tej udręce?"<br>- Panie! - szepnął Adaś. - Niech mi pan powie...<br>Natężył słuch w tej chwili i ostrzegł go przejmującym głosem:<br>- Niech pan nic nie mówi.. &lt;page nr=170&gt;.<br> Cicho!... Ktoś tu idzie! Uczyniła się cisza, bo obaj wstrzymali oddech.<br>Adaś udając, że śpi