Uzyskujemy szerokość geograficzną, która ma obiektywne punkty odniesienia (bieguny magnetyczne), ale nie długość geograficzną (południk Greenwich został przecież wybrany arbitralnie).<br>Mając pomiary z różnych bloków kontynentalnych, można na ich podstawie określić względne ich rozmieszczenie w stosunku do szerokości magnetycznej. Nie musi być ona ściśle zgodna z szerokością geograficzną, bo przecież bieguny magnetyczne zmieniają położenie. Jeśli więc chcemy sprawdzić zgodność rekonstrukcji opartych na paleomagnetyzmie z rzeczywistymi stosunkami geograficznymi, odwołać się musimy do kopalnego zapisu zjawisk związanych ze zróżnicowaniem stref geograficznych na powierzchni Ziemi. Posłużyć się do tego można danymi paleoklimatycznymi. Wnioskujemy o położeniu geograficznym jakiegoś obszaru Ziemi na podstawie występującego na nim osadu