zjawiska to spadek tempa wzrostu znacznie głębszy i dłuższy niż uzasadniałby to kryzys rosyjski. To samo dotyczy spadku eksportu i niezdolności do jego odbudowy, mimo poprawy koniunktury na Zachodzie i w Rosji, co znacznie lepiej zdyskontowały choćby Węgry. Kolejne zjawisko to znacznie większe niż w 1998 r. pogorszenie deficytu obrotów bieżących z zagranicą. Zmusiło ono Radę Polityki Pieniężnej do podniesienia stóp procentowych, czyli do chłodzenia gospodarki przy marnej koniunkturze. Przyspieszenie wzrostu w drugim półroczu jest wątpliwym powodem do radości, że powraca "tygrysie" tempo. Po pierwsze, tegoroczny wzrost liczony jest od poziomu, który obniżył się szczególnie ostro w końcu 1998 r. Po