Koszt nagrania wyniósł 100 tysięcy dolarów, z czego jedną trzecią stanowiło honorarium producenta, którym był stary znajomy zespołu Butch Vig. Gdy Nevermind stała się bestsellerem, Butch wykazał się dużym rozsądkiem i renegocjował swój kontrakt z wytwórnią.<br>Koszty sesji wynikały z leniwego trybu pracy, bo muzycy w ciągu dnia grali w bilard, by wieczorem zejść się w studiu.<br>Od początku faworytem muzyków i Viga był utwór Smells Like Teen Spirit, którego tytuł zaczerpnięty został z nazwy dezodorantu dla młodzieży. O dziwo, wytwórnia płytowa upierała się przy spokojniejszych utworach, ale gdy sprawa stanęła na ostrzu noża, zdanie muzyków przeważyło .<br>Prócz Smells Like Teen