nie miał takich obiekcji - i oświadczył:<br>- A teraz wódka już nieodwołalnie się skończyła.<br>- Może dzieci jeszcze coś mają? - spytała Klara.<br>- Nie będę własnym dzieciom od ust odejmował - obruszył się Szczęsny - zresztą oni nie piją wódki. No, moi drodzy, zrzutka!<br>Na stole pojawił się słomkowy kapelusz i po chwili wypełnił się bilonem i banknotami.<br>- Dobrze, ale kto pójdzie? - Szczęsny sięgnął po kapelusz.<br>- Gospodarz! - odpowiedział równy chór głosów.<br>- Czy jest tu gdzieś jakiś nocny sklep i czy będzie dziś czynny? - zainteresowała się Marta.<br>- Panienka widać nietutejsza. - Spocony, łysy grubas pochylił się ku niej. Subtelny poeta metafizyczny, jak zdążył wcześniej poinformować ją Marek. - Tutaj